Jak ochronić dziecko przed niebezpieczeństwami komputera?
W dobie szybkiego rozwoju techniki nie jesteśmy w stanie uniknąć kontaktu z nowoczesnymi urządzeniami technicznymi.
Urządzenia takie jak komputer są już wszędzie, ludzie muszą umieć z nich korzystać. Umiejętność prawidłowego ich wykorzystania jest w życiu bardzo przydatna, nieraz intratna, często wręcz konieczna. My, dorośli, często mamy opory przed czymś nowym. Dzieci chcą po prostu uczestniczyć w życiu, we wszystkich jego przejawach, korzystać z dorobku kultury, w którą wkraczają w momencie narodzin. Dla dzieci komputer jest rzeczywistością, to jest ich teraźniejszość i przyszłość. Trudno się dziwić, że tak chętnie garną się do pracy przy komputerze. Myślę, że ważne jest umożliwienie dzieciom pierwszego, przyjemnego kontaktu z czymś, co dla wielu z nich będzie ich chlebem powszednim. Niech od początku nabędą pozytywnych doświadczeń. Ogromnie ważną sprawą jest również ukształtowanie w świadomości dziecka prawidłowego stosunku do komputera. Dzieci często myślą, że komputer służy „do grania”. Trzeba dzieciom uświadomić od początku fakt, że komputer wymyślono do pracy i pomocy człowiekowi. Dzieci muszą się dowiedzieć, że dzięki temu urządzeniu łatwiej wykonujemy wiele codziennych obowiązków, jest narzędziem pracy i czas przy nim spędzony nie jest tylko zabawą. Dzieci widzą komputer u taty w pracy, na poczcie, w banku, w sklepach i kasach. Z pierwszego kontaktu z komputerem dzieci powinny wynieść wniosek, że jest to urządzenie pożyteczne, że może służyć do mądrego spędzania czasu, że może się nim posłużyć jako narzędziem, ale trzeba się tego wcześniej nauczyć. Nawet gry, z jakimi dzieci „spotykają się” w swym komputerze, powinny wspomagać ich rozwój intelektualny, społeczny, a nie tylko uczyć szybkiej, błyskotliwej, ale często brutalnej reakcji na zadaną sytuację.
Praca dziecka przy komputerze powinna być dozorowana i kontrolowana –wtedy nie nabierze ono złych przyzwyczajeń i nie będzie nadużywać urządzenia. W trakcie chwil spędzanych z komputerem wskazane byłoby, aby dziecko zdobywało o nim nowe wiadomości, nie tylko jak się nim posłużyć w czasie gry. Dziecko powinno zapoznać się z układem urządzeń, nazwami poszczególnych elementów zestawu, uczyć się zasad jego funkcjonowania, nazw klawiszy i ich funkcji. Słowa –klucze słownika informatycznego są już wówczas na zawsze przyswajane i włączane do czynnego języka, którym się posługuje dziecko. Programy uruchamiane przez dziecko muszą być dla nich atrakcyjne, ale również kształcące. Dzieci lubią bowiem pracować z kolorami, figurami geometrycznymi, symbolami, chętnie układają puzzle, układanki, dobieranki, domina, itp. Dzieci odgadują zagadki, przeliczają, wreszcie –rysują, tworzą dzieła plastyczne. Widzimy zatem, że komputer to nie tylko rozrywka ale także nauka i to powinny uświadomić sobie za naszą przyczyną dzieci.
Można wskazać jeszcze inne zalety pracy z komputerem. Dzieci uczą się manipulować klawiaturą i myszką, przez co rozwija się ich sprawność manualna i sprawność ręki, koordynacja wzrokowo –słuchowo –ruchowa, orientacja w przestrzeni, kierunkach, w schemacie własnego ciała. Jest to niezbędne do rozwoju umiejętności czytania i pisania. Dobre gry – gry dydaktyczne –wzbogacają wiadomości, usprawniają myślenie przyczynowo –skutkowe. To wszystko będzie procentować w przyszłości, w szkole. O motywację do nauki nie musimy się obawiać. Komputer kształci samodzielność, bowiem najczęściej każde z dzieci wykonuje zadania samodzielnie, poszczególne etapy programu dopingują do rozwiązywania postawionych przed nim zadań, samodzielnych decyzji i wyborów. Podczas działań z komputerem dziecko widzi, jak wiele zależy od jego pomysłów i mądrych decyzji.
Należy wspomnieć także o korzyści pracy z komputerem w przypadku dzieci niepełnosprawnych fizycznie. Odpowiednio przygotowany do możliwości ruchowych dziecka komputer może się stać jego oknem na świat. Rodzice dzieci niepełnosprawnych ruchowo powinni w miarę wcześnie umożliwić dziecku kontakt z komputerem. Podczas pracy dziecka z komputerem należy zwrócić baczną uwagę na zapewnienie bezpieczeństwa i higieny. Dotyczy to przede wszystkim: zachowania prawidłowej postawy ciała, odpowiedniej wysokości blatu z klawiaturą, wygodnego ułożenia ręki prowadzącej myszkę (ze zwróceniem uwagi na zręczność), odpowiedniej odległości oczu od monitora i oczywiście (co chyba najtrudniejsze) optymalnego czasu spędzanego przed ekranem. Należy zadbać również o wietrzenie pomieszczenia, w którym pracuje dziecko. Nie należy też by komputer stał w pomieszczeniu, w którym dziecko śpi.
Pamiętajmy: komputer to urządzenie, które stało się elementem uposażenia naszych domów i spełni swą rolę w codziennym życiu –pracy i nauce –jeśli mądrze będziemy z niego korzystać i nauczymy tego samego nasze dzieci.
